Chi kun je onderverdelen in bijvoorbeeld jing en shen. Jing is de chi uit de kosmos. Jing is belangrijk voor de uiterlijke vorm van deveranderingen in de levende fijne energie.
Shen omvat een hogere vorm van energie en stelt jing in staat zijn functies te verrichten. Shen zorgt voor bewustzijn en het onderbewuste, en voor de innerlijke leiding en bezieling. Het leven is een functie van materie. Jing is dus de energie uit de kosmos, het is de oer-jing en gekoppeld aan het oer-chi. Dat alles is een proces van yin en yang. Energie hoort bij de hemel en vorm bij de aarde. Zij komen bij elkaar en scheppen samen het leven. Jing kan ook beschouwd worden als etherkracht. Bij jing gaat het om levenskracht en groeikracht. Als de mens chi opneemt is een deel daarvan jing.

Baby en chi

In de moederbuik neemt het kindje in wording zowel jing als shen-energie op. Als de ongeborene gaat groeien komt het jing tot volle wasdom. Dan pas ontstaan hersenen en beendermerg. Daarom noemen de Chinezen de bron van alle verrichtingen jing. Het leidt de opbouw van het menselijk lichaam in goede banen. Deze kracht verzorgt de ontwikkeling van een kind, de vorming van het skelet, zenuwen en inwendige organen. Kortom, jing zorgt voor de groeikracht en shen voor de geestelijke energie.

In de westerse anatomie wordt dit over het hoofd gezien. Interessant is een onderzoek van voedingsdeskundige Caroline Spaaij van de Landbouwuniversiteit in Wageningen in juni 1992. Zij onderzocht zwangere vrouwen en ontdekte dat vrouwen in verwachting nauwelijks meer eten, ondanks het feit dat zwanger zijn meer energie kost. Dit stelt de wetenschap voor een raadsel, zo vermeldde zij. Waar komen dan de extra calorie?n vandaan die nodig zijn voor de groei van het kind? Spaaij is met deze vraag blijven zitten.

Zou zij de energieleer uit de Chinese geneeskunde kennen, dan zou haar veel duidelijk worden. De ontwikkeling van het ongeboren kind wordt naast voeding van de moeder mogelijk gemaakt door chi-aspecten jing en shen. Een baby heeft chi-kracht. Als je je vinger in het vuistje van de baby doet dan is de greep zo stevig dat de vinger niet gewoon los te krijgen is. Dat doet de baby niet met spierkracht, maar met chi. De chi is een zachte klevende kracht. Het is een bijzondere energie die meer aandacht verdient.

Zie ook: BOEKENPAGINA tai chi tao, qi gong en andere energie